Pogrzeb o. Benedykta Nadolnego

W piątek, 21 marca 2025 r., odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. o. Benedykta Nadolnego, który odszedł do Domu Ojca po wielu latach posługi zakonnej i kapłańskiej. Ze względu na trwający remont generalny kościoła parafialnego w Dobrej, Msza święta pogrzebowa została odprawiona w kościele Matki Bożej z Lourdes w Mierzynie. Przewodniczył jej i słowo Boże wygłosił minister prowincjalny o. Wojciech Kulig.

W uroczystościach wzięli udział bracia z klasztorów w Polsce, a także delegacje z Niemiec i Szwecji. Przybyli również licznie kapłani z dekanatu, rodzina, przyjaciele oraz wielu wiernych, zarówno z Dobrej, jak i z parafii, w której proboszczem jest ks. Grzegorz Nadolny, rodzony brat śp. o. Benedykta. Licznie zgromadzeni wierni dali świadectwo głębokiego szacunku i wdzięczności wobec o. Benedykta za jego oddaną posługę i świadectwo życia zakonnego.

Po Eucharystii kondukt żałobny udał się na cmentarz w Dobrej, gdzie obrzędom pogrzebowym przewodniczył ks. Grzegorz Nadolny.

O. Benedykt Nadolny pozostanie w pamięci wiernych jako gorliwy zakonnik, oddany kapłan i człowiek o wielkim sercu. Niech odpoczywa w pokoju wiecznym.

 

----

śp. + o. Benedykt Teodor Nadolny (1960-2025)

Dnia 15 marca 2025 roku w wieku 64 lat, w 36 roku kapłaństwa i 38 roku profesji wieczystej odszedł do wieczności o. Benedykt Teodor Nadolny, członek Gdańskiej Prowincji pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych w Polsce (Franciszkanów).

O. Benedykt Nadolny urodził się 28 grudnia 1960 roku w Kościerzynie, jako najmłodszy syn Józefa i Heleny z d. Kerlin. Sakrament chrztu świętego przyjął 15 stycznia 1961 roku w kościele filialnym kościerskiej parafii pw. Świętej Trójcy w Wąglikowicach.

Już jako uczeń Szkoły Podstawowej w Wąglikowicach należał do służby liturgicznej ołtarza w rodzinnej parafii. Jak zaznacza w opinii ks. Stanisław Filarski proboszcz parafii - rodzice o. Benedykta oraz jego troje rodzeństwa byli przykładem życia rodzinnego i religijnego. W 1975 roku po ukończeniu Szkoły Podstawowej rozpoczął dalszą naukę w Zasadniczej Szkole Budowlanej w Kościerzynie jako monter wewnętrznych instalacji budowlanych. Po skończeniu dwuletniej szkoły zasadniczej podjął naukę w trzyletnim Technikum Budowlanym. Po ukończeniu szkoły średniej bez egzaminu maturalnego w latach 1980-1981 pracował w Polskich Kolejach Państwowych w Kościerzynie jako młodszy maszynista. Jak sam pisze po zaprzyjaźnieniu się z o. Fabianem Piętką i braćmi klerykami franciszkańskiego seminarium zaciekawiło go życie zakonne. Po złożeniu prośby o przyjęcie do Zakonu w 1981 roku pod okiem mistrza o. Mariusza Paczóskiego w Smardzewicach rozpoczyna nowicjat. W tym czasie przystępuje także do egzaminu maturalnego. Po roku próby 1 września 1982 roku składa pierwszą profesję zakonną. Od października 1982 roku kontynuując formację zakonną rozpoczyna studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Łodzi-Łagiewnikach. W opinii wychowawców o. Stanisława Małaszuka, o. Stefana Auguścika, o. Mansweta Wardyna i o. Macieja Krzymowskiego jako kleryk był bezpośredni i życzliwy. Jako praktyk pracowity i uczynny. Jak zaznaczono w jednej z opinii - o. Benedykt był Kaszubem z krwi i kości. W 1986 zwraca się do przełożonych zakonnych z prośbą o dopuszczenie do złożenia profesji wieczystej. Jak sam zaznacza w podaniu pragnie to uczynić dobrowolnie z pełną świadomością, zawierzając się opiece Maryi Niepokalanej oraz głosząc światu Chrystusa na wzór św. Ojca Franciszka.

4 października 1986 roku w swojej rodzinnej parafii w Wąglikowicach składa na ręce o. Kazimierza Brzozowskiego profesję solemną. Świadkiem tego wydarzenia był m.in. ks. Grzegorz Nadolny, rodzony brat o. Benedykta. 23 maja 1987 roku w Sanktuarium św. Antoniego w Łodzi-Łagiewnikach przyjmuje z rąk ks. bpa Józefa Rozwadowskiego święcenia diakonatu.  25 czerwca 1988 roku przez posługę ks. bpa Adama Lepy otrzymuje także w Sanktuarium św. Antoniego w Łodzi-Łagiewnikach święcenia prezbiteratu. 

Po przyjęciu święceń prezbiteratu z dniem 1 lipca 1988 roku rozpoczyna pracę duszpasterską w parafii pw. Matki Bożej Królowej Świata w Dobrej Szczecińskiej, nowej obecności franciszkanów na terenie archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej. Wiosną 1989 roku na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie obronił pracę magisterską pt. „Formacja zakonna kandydatów na braci zakonnych w świetle prawa partykularnego Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych w latach 1932-1985 – studium teologiczno-kanoniczne”, napisaną pod kierunkiem o. Józefa Łapińskiego.

Następnie po roku posługi w Dobrej decyzją Ministra Prowincjalnego o. Leona Rawalskiego w latach 1989-1992 jest katechetą i duszpasterzem parafii pw. św. Jakuba w Lęborku. W roku 1992 zostaje przeniesiony do Koszalina, gdzie z zaangażowaniem podejmuje obowiązki duszpasterskie oraz katechetyczne. Tutaj m.in. jest ekonomem klasztoru, wikariuszem parafii, katechetą, opiekunem Żywego Różańca oraz scholi. W latach 1996-2000 posługuje w klasztorze i parafii św. Antoniego w Gdyni, gdzie z wielką charyzmą oddaje się posłudze katechety w Zespole Szkół Budowlanych. W Gdyni także w latach 1998-2000 pełni obowiązki wikariusza parafii. W roku 2000 podczas piątej Zwyczajnej Kapituły Prowincjalnej zostaje wybrany gwardianem klasztoru i proboszczem parafii pw. Podwyższenia Świętego Krzyża w Kołobrzegu. Urząd gwardiana i proboszcza parafii pełni przez dwie kolejne kadencje. Po zakończeniu posługi w Kołobrzegu decyzją Ministra Prowincjalnego o. Adama Kalinowskiego od 1 lipca 2008 roku po raz kolejny wraca do Koszalina. Tutaj przez cztery lata posługuje zaangażowany w duszpasterstwo parafialne. Następnie wraca do Dobrej, miejsca w którym zaczynał swoje życie kapłańskie jako neoprezbiter. Tutaj jak mówił św. Franciszek – spotkał się także z siostrą śmiercią. Przez trzynaście lat posługi w Dobrej o. Benedykt pełnił m.in. obowiązki wikariusza klasztoru, poborcy i ekonoma klasztoru. Tutaj z wielkim zaangażowaniem posługiwał jako duszpasterz dzieci. Pomimo tego, iż jego ostatnie lata życia naznaczone były chorobą nowotworową do końca na miarę możliwości posługiwał duszpastersko. Ostatnie osiem dni życia, kiedy choroba odbierała mu siły przeżył w hospicjum w Tanowie, gdzie otoczony opieką zmarł w godzinach wieczornych 15 marca 2025 roku.

fot. Maja Studzińska