Rodziny Szensztackie

Szensztat - Ruch Katolicki, mający za cel pomoc w ewangelicznej odnowie Kościoła i społeczeństwa. Szczególnym zadaniem, misją i powołaniem Ruchu Szensztackiego jest łączenie wiary z życiem codziennym i miłość do Maryi.

Członkowie

Ruch Szensztacki jest obecny na wszystkich kontynentach, a jego członkowie są przedstawicielami różnych stanów (małżeństwa, siostry zakonne, księża, młodzież itp.). Wszystkie wspólnoty Ruchu stanowią jedną duchową rodzinę nazywaną Rodziną Szensztacką.

Sanktuarium Szensztackie

Duchowym domem i centrum życia ruchu jest Sanktuarium Szensztackie poświęcone Maryi jako Matce Bożej Trzykroć Przedziwnej i Zwycięskiej Królowej z Szensztat. Poza sanktuarium wzorcowym (tzw. prasanktuarium) obecnie istnieje ponad 200 replik (sanktuariów filialnych) na całym świecie.

Historia

Nazwa Szensztat (niem. Schönstatt „piękne miejsce”) po raz pierwszy została użyta w roku 1143 r. na określenie miejscowości, w której założono klasztor augustianek z bazyliką poświęconą Maryi Naszej Ukochanej Pani. (Do czasów obecnych z budowli ocalała tylko jedna wieża.) Do klasztoru należała też kaplica cmentarna (pierwszy raz wspomniana w r. 1319), poświęcona Świętemu Michałowi Archaniołowi, która w roku 1914 zasłynęła jako miejsce łask z Szensztatu.

W 1901 r. teren klasztoru przejęli Księża Pallotyni. Na początku roku 1911 nowi gospodarze zbudowali tu swój dom studiów, dzisiejszą Wyższą Szkołę Teologicznę, a rok później do nowego budynku przenieśli uczniów swojej dotychczasowej szkoły misyjnej z Ehrenbreinstein.

Kluczowym momentem dla powstania Ruchu Szensztackiego było powołanie przez pallotynów nowego ojca duchownego, którym został o. Józef Kentenich. Nowy wychowawca swoją ideę przewodnią w wychowaniu młodych zawarł w słowach: „Chcemy się uczyć, pod opieką Maryi, wychowywać się na mocne, wolne, kapłańskie charaktery”. Owocem działalności o. Kentenicha było powstanie Związku Misyjnego, a następnie Kongregacji Mariańskiej i w końcu Szensztatu jako miejsca łask i Ruchu Apostolskiego.

18-go października 1914 r. o. Kentenich wygłosił w kaplicy św. Michała ważny wykład, który później został nazwany Aktem Założycielskim Szensztatu. W prelekcji mocno wybrzmiało pełne wiary przekonanie założyciela, że Matka Boża chce przekształcić tę kapliczkę w miejsce łask i kaplicę pielgrzymkową i zawrzeć ze wszystkimi Przymierze Miłości.

Obraz Matki Bożej

Pomimo maryjnego rysu swojej duchowości Szensztat z początku nie posiadał własnego wizerunku Maryi. Dopiero w kwietniu 1915 r. jeden z nauczycieli, o. Huggle, zakupił i przekazał uczniom litograf Madonny z Dzieciątkiem oprawiony w ośmiokątną ramkę. 19 kwietnia 1915 r. obraz został umieszczony w Sanktuarium, a niedługo później dziełu nadano tytuł „Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej”.

Oryginał obrazu, znanego pod nazwą Refugium Peccatorum (Ucieczka grzeszników), został namalowany w roku 1989 przez włoskiego portrecistę Luigiego Crosio (1835-1915) na zlecenie szwajcarskiej firmy „Künzli Brothers”. Na podstawie dzieła zostały wykonane litografy przeznaczone do sprzedaży na całym świecie. Już przed tym, jak wizerunek zaczął kojarzyć się Szensztatem, zyskał pewną popularność w Irlandii, Włoszech i Stanach Zjednoczonych.

W 1960 r. oryginalny obraz oraz prawa autorskie zostały zakupione przez Szensztat.

źródło: szensztat.pl

Rodziny Szensztackie w Prowincji Gdańskiej

Obecnie Rodziny Szensztackie spotykają się przy jednej parafii Prowincji Gdańskiej w Darłowie.