Rycerze Niepokalanej u Stóp Krzyża

Rycerze Niepokalanej u Stóp Krzyża to ruch katolików dotkniętych krzyżem cierpienia. Oddają oni Maryi swoje życie i Jej poświęcają swoje codzienne modlitwy, ofiary i cierpienia, aby umocnić Rycerstwo Niepokalanej w dziele rozszerzania Ewangelii Chrystusowej. Stanowią wspólnotę ludzi cierpiących, słabych i podeszłych wiekiem, należących do MI.

Historia

Rycerstwo u Stóp Krzyża zostało założone 31 maja 1983 r. w święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Grupa szesnastu starszych i chorych franciszkanów konwentualnych utworzyła pierwszą wspólnotę, stanowiącą prawdziwą i potężną siłę modlitwy. Pierwszym Rycerzem u stóp krzyża był o. Szymon Kaczmarek, który złożony chorobą nowotworową obiecał ofiarować swe modlitwy i cierpienia dla rozwoju Rycerstwa, aby jego członkowie umieli się całkowicie oddać w ręce Niepokalanej. O. Szymon zmarł w opinii świętości 10 lutego 1983 r.

Zadania Rycerzy u Stóp Krzyża wynikają wprost z sytuacji osobistej członków ruchu, którzy jako osoby starsze lub dotknięte ciężką chorobą nie są zdolne brać bezpośredniego udziału w szerzeniu Ewangelii Chrystusowej w świecie. Nie mogąc pełnić działalności czynnej, Rycerze tworzą „duchową straż przednią”, czyli „armię” ludzi, codziennie modlących się i ofiarujących swoje cierpienia w intencji tych członków MI, którzy pod sztandarem Niepokalanej oddają swe siły, zdolności i wysiłki na bezpośrednie głoszenie Ewangelii na całym świecie.

Rycerze u Stóp Krzyża w Prowincji Gdańskiej

Obecnie w Prowincji Gdańskiej apostolat Rycerzy u Stóp Krzyża prowadzony jest przez Rycerstwo Niepokalanej przy kościołach w Gdańsku oraz w Gdyni.