Najczęściej czytane
Medycyna klasztorna
Głównym celem Franciszkańskiego Centrum Medycyny Klasztornej jest niesienie pomocy osobom chorym za pomocą preparatów ziołowych oraz innych środków i terapii naturalnych.
Działalność ziołolecznicza nie jest obca tradycji franciszkańskiej. Zgodnie ze źródłami przy wielu historycznych klasztorach franciszkańskich oprócz różnego rodzaju posług, dzieł i działań duszpasterskich istniały infirmerie dla chorych braci oraz punkty medyczne i apteczne, ukierunkowane na konkretną i fachową pomoc osobom świeckim. Również jednym z niezrealizowanych pragnień Patrona naszej Prowincji – św. Maksymiliana Marii Kolbego – było stworzenie centrum leczniczego i kuracyjnego w oparciu o naturalne metody leczenia stosowane w wielowiekowej tradycji zakonnej. Pomoc ziołolecznicza osobom chorym wpisała się także we franciszkańską obecność na ziemiach północnych, czego szczególnym przykładem jest o. Andrzej Czesław Klimuszko.
W 2017 r., po prawie 40 latach przerwy, w Prowincji Gdańskiej odrodziła się myśl niesienia pomocy leczniczej w oparciu o metody naturalne. Prekursorem zainicjowanego „powrotu do ziół” stał się o. Tomasz Tęgowski, który za zgodą ówczesnego prowincjała, o. Jana Maciejowskiego, zdobył uprawnienia zielarskie i potrzebne pozwolenia. W ten sposób w Prowincji zaczęło powstawać Centrum Medycyny Klasztornej, na którego siedzibę nie przez przypadek wybrany został Elbląg, a więc miejsce dawnej posługi o. Klimuszki.
Tworząc centrum, o. Tomasz nadal zdobywał potrzebną wiedzę, kończąc dodatkowe kursy i szkoły. W ten sposób przygotowywał się do tego, by w swojej posłudze móc podchodzić do każdej osoby w sposób holistyczny i leczyć nie tylko skutki chorób, ale również, a nawet przede wszystkim, ich przyczynę. Jest przekonany, że podejście holistyczne pomaga w uzdrowieniu ciała, duszy i ducha człowieka.
A co można znaleźć w centrum? Oczywiście pomoc wykwalifikowanego zielarza i fitoterapeuty. Ponadto duchową pomoc ojca duchownego, spowiedź, terapie i produkty zgodne z zaleceniami Doktor Kościoła, św. Hildegardy z Bingen, hirudoterapię i larwoterapię, poradę dietetyczną, terapię sokami, aromaterapię, gabinet z tężnią, a już niebawem prawdopodobnie także masaże lecznicze, wibroterapie, porady trychololiczne i wiele innych form pomocy w poprawie stanu zdrowia.