Proces beatyfikacyjny o. Anton Demeter

We wtorek 29 listopada 2016 r., w święto Wszystkich Świętych Zakonu Serafickiego, w kaplicy Franciszkańskiego Instytutu Teologicznego w Roman (Rumunia) został rozpoczęty diecezjalny etap procesu beatyfikacyjnego sługi Bożego fr. Anton Demeter (1925-2006) z Prowincji św. Józefa Oblubieńca NMP.

Na uroczystości byli obecni ordynariusz diecezji Iași bp Petru Gherghel, minister prowincjalny fr. Teofil Petrișor OFMConv, postulator generalny Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych fr. Damian Pătrașcu, wicepostulator w procesie fr. Cristian Blăjuț OFMConv, liczni zakonnicy i kapłani oraz rzesza wiernych katolickich i prawosławnych.
Po Mszy św. odbyła się sesja otwierająca proces, podczas której członkowie trybunału i komisji historycznej otrzymali nominacje i złożyli odpowiednią przysięgę przewidzianą przez obowiązujące normy w postępowaniach kanonizacyjnych.
Sługa Boży fr. Anton Demeter urodził się 17 września 1925 r. w Butea, w rejonie Iași. Bezpośrednio po ukończeniu szkoły podstawowej wstąpił do naszego seminarium mniejszego w Hălăucești. Stamtąd poszedł do nowicjatu w Săbăoani (1945-1946), a potem do Akademii Św. Bonawentury w Luizi-Călugără. Gdy w 1949 r. rząd komunistyczny zawiesił wszystkie zgromadzenia zakonne i skonfiskował ich dobra, powrócił do rodziny. Po dwóch latach pracy na stanowisku księgowego w fabryce zgłosił się do seminarium w Alba Iulia, gdzie ukończył ostatni rok teologii i 29 czerwca 1953 r. został wyświęcony na kapłana przez abp. Alexandru Cisar, ordynariusza Bukaresztu. Pełnił posługę jako wikariusz parafialny w parafii w Prăjești, a potem w katedrze katolickiej św. Józefa w Bukareszcie. Po zaledwie pięciu latach, w nocy 20 sierpnia 1958 r., został aresztowany i po procesie-farsie skazany na 20 lat ciężkich robót pod zarzutem wpajania dzieciom i młodzieży wychowania mistyczno-religijnego i spiskowania przeciwko porządkowi społecznemu. Po kilku dniach pobytu w więzieniu w Jilava (Bukareszt) donosiciele próbowali wymusić oskarżenia przeciwko innym księżom. Po jego zdecydowanym sprzeciwie został uderzony młotkiem w kręgosłup i tak w krótkim czasie został sparaliżowany. Będąc już ciężko chory, został wysłany na parę lat do dwóch obozów ciężkich robót, gdzie był zmuszany do chodzenia na czworakach aż na miejsce swojej kaźni, gdzie inni więźniowie wykonywali pracę za niego.
W 1963 r. został ułaskawiony i zesłany do parafii w Oțeleni (Mołdawia), gdzie pomimo wielu ograniczeń starał się przyjąć i wysłuchać wszystkich, którzy zwracali się do niego. W 1979 r., po przejściu na rentę chorobową, zamieszkał w domu zakupionym w pobliżu kościoła parafialnego w Barticești. Dopiero w 1993 r. otrzymał dekret obediencyjny kierujący go do klasztoru św. Franciszka w Roman, gdzie właśnie wybudowano seminarium mniejsze i instytut teologiczny i gdzie pełnił funkcję spowiednika i kierownika duchowego młodzieży. Bardzo poszukiwany przez ludzi różnych wyznań, każdego dnia przyjmował niezliczone tłumy, udzielając rady i pociechy duchowej.
Po 81 latach życia, z których 47 spędził na wózku inwalidzkim dla sparaliżowanych, o. Anton zmarł wieczorem 20 grudnia 2006 r. Pochowano go na cmentarzu komunalnym w Roman. Od tego czasu jego grób stał się miejscem pielgrzymek, gdzie wielu wiernych szuka jego pomocy i wstawiennictwa.

Fr. Damian Pătrașcu OFMConv, postulator generalny
za: ofmconv.net