Z Athos do Patmos

Międzynarodowe Centrum ds. Dialogu (CEFID) zorganizowało w dniach 15-20 czerwca 2014 roku wizytę ekumeniczną na wyspie Patomos, zwanej wyspą Apokalipsy, gdzie św. Jan napisał ostatnią księgę Nowego Testamentu.

W wyprawie wzięli udział: wikariusz generalny Zakonu fr. Jerzy Norel, delegat generalny ds. ekumenizmu i dialogi międzyreligijnego fr. Silvestru Bejan oraz mieszkaniec Grottaferrata we Włoszech, współpracownik CEFID, honorowy obywatel Patmos, pan Virgilio Avato.
Idea odwiedzin Patmos zrodziła się podczas wyprawy na Athos, która miała miejsce w czerwcu ubiegłego roku. Jej celem było nawiązanie kontaktów ze wspólnotą zakonników innych wyznań dla wymiany bogactw duchowych i intelektualnych oraz doświadczeń życia konsekrowanego. Rozwój charyzmatów zakonnych różnych wyznań może być doskonałą podstawą do dalszych działań w ramach całego ruchu ekumenicznego.

Wizyta rozpoczęła się modlitwą w pobliżu groty Apokalipsy, gdzie – zgodnie z tradycją – św. Jan doświadczył wizji prorockich, które zawarł następnie w księdze objawienia, o czym sam zaświadcza: „Ja, Jan, wasz brat i współuczestnik w ucisku i królestwie, i wytrwałości w Jezusie, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu słowa Bożego i świadectwa Jezusa. Doznałem zachwycenia w dzień Pański i posłyszałem za sobą potężny głos jak gdyby trąby mówiącej: «Co widzisz, napisz w księdze i poślij siedmiu Kościołom…»”.

Grota objawień znajduje się wewnątrz białego monasteru zbudowanego w XVII w., na który składa się szereg cel zakonnych, ukwiecony wirydarz, i kaplice. W pobliżu grotu znajduje się Scuola Patmos założona przez mnichów w 1713 r., która pełni rolę szkoły teologicznej i filozoficznej.
Jednym z wydarzeń wyjątkowych tej wyprawy było spotkanie z Egumenem świętego klasztoru św. Jana, teologiem, ojcem Cyrylem. Przyjął zakonników z wielką serdecznością i prostotą. Rozmowa braterska toczyła się wokół tematyki życia monastycznego kultywowanego na wyspie Patmos, w duchu janowym oraz duchowości franciszkańskiej, także czerpiącej swe siły z Ewangelii.

Monastyrowi została podarowana lampa „Światło św. Franciszka”, autentyczny symbol pokoju i dialogu praktykowanego w duchu Biedaczyny z Asyżu. „Niech ta lampa – powiedział fr. Jerzy Norel – oświeca kroki wielu twórców pokoju i towarzyszy modlitwie wielu chrześcijan. Została podarowana także mnichom na Górze Athos. Mamy nadzieję, że to światło oświeci i rozgrzeje także wyspę Patmos”.

Podczas pobytu miały miejsce interesujące rozmowy z różnymi mnichami i mniszkami mieszkającymi na wyspie: mnichem Izydorem, odpowiedzialnym za grotę objawień; mnichami Bartłomiejem i Serafinem, mieszkającymi w odosobnionym eremie; opatką Cristophi i siostrą Agrippiną z monasteru Evanghelismos… Dwaj franciszkanie spotkali się również z burmistrzem Patmos panem Gregorym Stoikosem, który powiedział im: „Na Patmos nie ma wielu chrześcijan katolików ani nawet kościoła, ale w miesiącach letnich, dzięki turystyce, odnaleźć można na wyspie kawałek Kościoła katolickiego”.

Obecność dwóch zakonników w habicie franciszkańskim, przewiązanym białym sznurem z trzema węzłami, na tak małej wyspie, nie mogła nie mogła nie być niezauważona. Ludzie chętnie zatrzymywali się i chętnie rozmawiali z nimi. Któregoś dnia bracia zostali poproszeni o wywiad przez Smaragda Mouliatha, miejscowego dziennikarza.

Pierwszymi franciszkanami na wyspie Patmos byli dwaj kapucyni francuscy: fr. Basilio z Noyon i fr. Vincenzo z Vichy. Swoją misję rozpoczęli 24 kwietnia 1684 roku. W prezencie od mieszkańców wyspy otrzymali kościół Św. Mariny i mały „domek”. Zostali też życzliwie przyjęci przez mnichów z monasteru Św. Jana Teologa. Niestety, z powodu najazdów pirackich, niedługo po rozpoczęciu misji, musieli uciekać i opuścić wyspę Patmos. Pobyt w miejscach związanych z pierwszymi franciszkańskimi misjonarzami poruszyła zakonników niezmiernie i jednocześnie wzbudziła w nich podziw dla dokonań swoich poprzedników.

Spotkanie z mnichami z Góry Athos w ubiegłym roku przynosi konkretne owoce. Życzymy sobie, by i ta wizyta stała się okazją do kolejnych, dalszych kroków ku wspólnej jedności.

Fr. Silvestru Bejan

za: ofmconv.net