Najczęściej czytane
Zmarł o. abp Gianfranco Agostino Gardin
W piątek 21 czerwca 2024 r. z diecezji Treviso we Włoszech nadeszła wiadomość, że w domu księży emerytów w Treviso, po gwałtownym pogorszeniu stanu zdrowia w ostatnich tygodniach, w wieku 80 lat Pan powołał do siebie abp. Gianfranco Agostino GARDINA, byłego ministra prowincjalnego prowincji włoskiej św. Antoniego z Padwy (Włochy Północne) i ministra generalnego Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych.
Urodził się podczas wojny, 15 marca 1944 r., w San Polo di Piave (prowincja Treviso w regionie Wenecja Euganejska). Wraz z rodziną mieszkał w parafii „Santa Maria Gloriosa dei Frari” w Wenecji, gdzie poznał franciszkanów i uczęszczał do ich zabytkowej bazyliki. W wieku 14 lat poprosił o przyjęcie do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych.
Po ukończeniu gimnazjum w Brescii i rocznym nowicjacie w Padwie złożył śluby czasowe 20 września 1961 r. i śluby wieczyste 4 października 1965 r. w bazylice św. Antoniego w Padwie.
Do liceum uczęszczał w Brescii (1961-1964), a studia filozoficzno-teologiczne odbył w Padwie (1965-1970). Po święceniach kapłańskich, które otrzymał 21 marca 1970 r., uzyskał tytuł magistra z teologii moralnej na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim (Akademia Alfonsjańska) w Rzymie.
To właśnie na polu formacji w naszych seminariach oddał wiele swoich talentów, zarówno jako członek zespołu edukacyjnego w seminarium duchownym (1973-1976), jak i wykładowca teologii moralnej w Instytucie Teologicznym Św. Antoniego Doktora w Padwie, afiliowanym do Papieskiego Wydziału Teologicznego Św. Bonawentury w Rzymie (1973-1988).
Od 1978 r. był redaktorem miesięcznika „Messaggero di Sant’Antonio”. W 1981 r. zainicjował i kierował publikacją nowego czasopisma pt. „Credere oggi”, które upowszechniało aktualne nurty teologiczne i które od razu zyskało uznanie ze względu na swoje popularne, monograficzne i systematyczne podejście.
W 1988 r. został wybrany ministrem prowincjalnym prowincji padewskiej. Urząd ten powierzono mu także na kapitułach prowincjalnych w 1991 i 1994 r. Realizując plany, które prowincja wyznaczyła sobie w latach jego posługi prowincjalskiej, popierał i promował drogę życia braterskiego we wspólnotach oraz nadawał impuls do działalności misyjnej. W czasie jego rządów misja w Ghanie pomyślnie rozwinęła się i stała się kustodią prowincjalną, a projekt otwarcia misji w Chile otrzymał konkretny początek.
W dniu 3 czerwca 1995 r. został wybrany 117. ministrem generalnym Zakonu. Podczas swojej kadencji (1995-2001) był zaangażowany w kierowanie Zakonem poprzez częste wizyty w różnych prowincjach i poprzez zwracanie szczególnej uwagi na rozrost wspólnot franciszkańskich w krajach Europy Wschodniej, odradzających się po upadku muru berlińskiego, a także na wzmożenie aktywności misyjnej, czego wyrazem było utworzenie prowincji w Zambii.
Dnia 10 lipca 2006 r. papież Benedykt XVI mianował go arcybiskupem tytularnym Cissa i sekretarzem Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego (1 listopada 2007 r. zmienił stolicę tytularną na Torcello). Od 18 grudnia 2009 r. do 6 lipca 2019 r. był ordynariuszem diecezji Treviso. Po przejściu na emeryturę zamieszkał w klasztorze św. Antoniego Doktora w Padwie (od 2020 r. do czerwca 2022 r.), a potem w domu księży emerytów w Treviso.
Niech spoczywa w pokoju.
