Czcigodni Współbracia i Przyjaciele!

Czcigodni Współbracia i Przyjaciele!

Pragnę podzielić się z Wami wszystkimi radosną nowiną: w dniu 13 marca 2017 roku, po 77 latach, w tym po 23 latach bezpośredniej walki, rząd Republiki Litewskiej przekazał nam klasztor pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Wilnie.

W tym momencie chcemy wyrazić naszą wdzięczność Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu za odzyskanie naszej własności. W czasie jesiennego Spotkania Przełożonych modliliśmy się o to w Ostrej Bramie i prosiliśmy, abyśmy mogli kiedyś przy wizerunku Matki Miłosierdzia zawiesić wotum „Dzięki Ci Matko za klasztor!”. Dzisiaj spełnia się to nasze pragnienie!

Dziękując Bogu i naszym franciszkańskim świętym pragniemy podziękować także tym, którzy bezpośrednio byli zaangażowani w walkę o odzyskanie klasztoru. Najpierw nieżyjącemu już o. Kamilowi Wełymańskiemu, niestrudzonemu stróżowi wileńskiego dziedzictwa, który wszelkie próby odstępstwa od myśli odzyskania kościoła i klasztoru ze strony Współbraci traktował jako zdradę ideałów franciszkańskich. Dziękujemy o. Markowi Dettlaffowi nieustępliwemu w walce o sprawiedliwość historyczną i całym sercem oraz wszystkimi siłami zaangażowanemu w sprawę odzyskania. Dziękujemy Współbraciom na Litwie oraz wszystkim świeckim naszym przyjaciołom bez których sprawa ta z pewnością byłaby wciąż niemożliwa. Dziękujemy wszystkim, którzy postem i modlitwą wspierali sprawę odzyskania klasztoru.

Dziękujemy Bogu w naszych wspólnotach za ten dar i prośmy dalej w modlitwach, aby wszystkie sprawy formalne związane z przekazaniem zostały dobrze przeprowadzone i żeby klasztor mógł służyć naszemu Zakonowi i Kościołowi.

Z franciszkańskim pozdrowieniem „Pokój i Dobro!”

o. Jan Maciejowski
Prowincjał

Gdańsk, 15 marca 2017 roku