Dzień Wspólnoty w Sianowie – umocnienie w jedności i Duchu Świętym

We wtorek 29 lipca, 13. dnia trwających rekolekcji Ruchu Światło-Życie, odbył się coroczny Dzień Wspólnoty Oazy Wielkiej Sychem w Sianowie. To wydarzenie od lat gromadzi uczestników rekolekcji oazowych z wszystkich ośrodków, ich rodziny oraz tzw. „starych Sychemitów” — osoby, które przez lata były częścią wspólnoty i nadal czują z nią więź duchową.

W tym roku rekolekcje odbywały się w trzech ośrodkach: Tuchlinie (ODB I, OND I), Kamienicy Szlacheckiej (ONŻ 0, ONŻ I) i Szopie (ONŻ II).

Spotkanie rozpoczęło się od prezentacji wspólnot, która była nie tylko okazją do pokazania owoców przeżywanego czasu rekolekcji, ale przede wszystkim świadectwem życia wspólnotowego. Uczestników przywitał o. Karol Wesołowski OFMConv, moderator prowincjalny Oazy Wielkiej Sychem.

Centralnym punktem dnia była Eucharystia sprawowana na ołtarzu polowym, której przewodniczył o. Robert Wołyniec OFMConv, wikariusz Prowincji św. Maksymiliana. W swojej homilii nawiązał do słów Jezusa z Ewangelii: „Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem”, przypominając, że każdy człowiek jest umiłowany, znany i wybrany przez Chrystusa do przynoszenia owocu — zgodnie z własnym powołaniem i stanem życia.

– Nie jesteś przypadkowy. Nie jesteś anonimowy. Jesteś wybrany. I to właśnie ta miłość, bezwarunkowa i darmowa, daje sens życiu – mówił kaznodzieja. – Nasza odpowiedź nie może być obojętna. To codzienna postawa, gotowość do służby i zaangażowania, zarówno w rodzinie, jak i we wspólnocie, są znakiem, że rzeczywiście trwamy w Jego miłości.

O. Robert podkreślał także działanie Ducha Świętego, który – jak powiew wiatru – przychodzi z pomocą, kiedy pojawia się zniechęcenie, zmęczenie lub duchowe znużenie. – Duch Święty uzdalnia nas do tego, byśmy chcieli, potrafili i mogli służyć dalej, nawet wtedy, gdy po ludzku mamy już dość. On przypomina, że nasza ofiara ma sens, a życie – niezależnie od jego formy – może przynosić błogosławiony owoc.

W kazaniu nie zabrakło również odniesienia do trwającego jubileuszu 800-lecia „Pieśni słonecznej” św. Franciszka. Kapłan zachęcał do postawy wdzięczności i uwielbienia Boga za piękno stworzenia oraz dar wspólnoty, zwłaszcza przeżywanej podczas Eucharystii pod gołym niebem, przy wyjątkowo sprzyjającej aurze.

Po Mszy świętej wszyscy uczestnicy spotkali się na agapie, by w atmosferze radości i wzajemnego dzielenia się kontynuować wspólnotowy dzień. Kolejnym duchowym punktem programu było nabożeństwo odpowiedzialności, któremu przewodniczył o. Piotr Kurek OFMConv. W czasie modlitwy chętni mogli włączyć się w dzieło Krucjaty Wyzwolenia Człowieka — zobowiązując się do życia w trzeźwości jako wyraz miłości do bliźnich i konkretna odpowiedź na wyzwania współczesności.

Zwieńczeniem dnia było świętowanie w Tuchlinie, gdzie uczestnicy udali się wspólnie po zakończeniu części modlitewnej, by kontynuować budowanie relacji, dzielenie się rekolekcyjnym doświadczeniem i umacnianie więzi, które wykraczają poza konkretne miejsca.

W ostatnich słowach homilii o. Robert podziękował wszystkim zaangażowanym w organizację rekolekcji: moderatorom, animatorom, uczestnikom, a także dobroczyńcom duchowym i materialnym. – Dziękuję za waszą odpowiedzialność, waszą obecność, waszą ofiarność. Dzięki wam Oaza żyje. I przynosi owoc, który – jak mówi Jezus – ma trwać.