Najczęściej czytane
Pogrzeb o. Janusza M. Szypulskiego
W dniu 13 października 2020 r. w Darłowie żegnaliśmy o. Janusza M. Szypulskiego, który odszedł do Pana 2 października.
Uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się Mszą św. w kościele Matki Bożej Częstochowskiej. Miał im przewodniczyć biskup pomocniczy diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, Krzysztof Zadarko, który ze względów zdrowotnych nie mógł w nich uczestniczyć. W związku z tym Eucharystii przewodniczył minister prowincjalny o. Wojciech Kulig, który przybył wraz z zarządem prowincji.
By pożegnać o. Janusza do darłowskiego kościoła przybył prezes zarządu narodowego MI o. Stanisław M. Piętka, bracia z klasztorów, brat z rodziną, delegacje Rycerstwa Niepokalanej z Darłowa, Darłówka i Ostródy, a także parafianie. Z myślą o tych, którzy nie mogli wziąć udziału w uroczystościach z powodu zagrożenia epidemiologicznego, w szczególności o Mamie i rodzinie o. Janusza, całość obrzędów była transmitowana na Facebooku na profilu prowincji.
Zebranych przywitał gwardian i proboszcz o. Wiesław Przybysz. Życiorys zmarłego tradycyjnie odczytał sekretarz prowincjalny o. Piotr Kurek.
Był nasączony miłością do Niepokalanej, do Jej Syna – Jezusa mówił w kazaniu o. Wojciech Kulig.
Śp. o. Janusz M. Szypulski (1956-2020) – życiorys
Dnia 2 października 2020 r., we wspomnienie Świętych Aniołów Stróżów, w 26 roku kapłaństwa i 28 lat od profesji uroczystej, odszedł do Pana o. Janusz Maria Szypulski, członek Gdańskiej Prowincji św. Maksymiliana Marii Kolbego Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych w Polsce (Franciszkanów).
Janusz Andrzej Maria Szypulski, syn Zdzisława i Janiny z d.Suwalskiej, brat dwóch sióstr (Marioli i Wioletty) oraz trzech braci (Mirosława, Stanisława i Marka), urodził się 4 lutego 1956 r. w Darłowie. W 1971 r. ukończył Szkołę Podstawową w Darłówku, a następnie, w 1977 r., Technikum Przemysłu Spożywczego w Ciechanowie. W latach 1977-1979 odbył zasadniczą służbę wojskową.
W 1979 r., idąc za głosem powołania, rozpoczął nowicjat w Zakonie Braci Mniejszych Konwentualnych. Na wiadomość o śmierci ojca opuścił Zakon i wrócił do domu rodzinnego, chcąc pomóc finansowo matce samotnie wychowującej pięcioro rodzeństwa. W kolejnym roku ponownie wstąpił na nowicjat, ale również tym razem podjął decyzję o odejściu.
W 1987 r. po raz trzeci wstąpił do Zakonu i odbył nowicjat w domu formacyjnym Braci Mniejszych Konwentualnych w Smardzewicach. Już na tym etapie życia zakonnego dało się u niego zaobserwować szczególne zamiłowanie do duchowości maryjnej. 8 września 1988 r. złożył pierwsze śluby zakonne.
Formację zakonną kontynuował w Wyższym Seminarium Duchownym w Łodzi-Łagiewnikach, gdzie odbył studia filozoficzne i teologiczne. Również w tym okresie niezmiennie było u niego widoczne zamiłowanie do duchowości maryjnej a zwłaszcza zaangażowanie w Rycerstwo Niepokalanej. 3 października 1992 r. złożył śluby wieczyste, a 27 maja 1993 r. przyjął święcenia w stopniu diakonatu. Rok później, 11 czerwca 1994 r., w bazylice Niepokalanej Wszechpośredniczki Łask w Niepokalanowie, otrzymał święcenia kapłańskie, których mu udzielił kard. Józef Glemp.
Po święceniach o. Janusz został skierowany do pracy duszpasterskiej w klasztorze w Ostródzie (1994-1996), a następnie w Gdańsku (1996-2000) i w Gnieźnie (2000-2001). W 2001 r. został przeniesiony do Olsztyna (2001-2004), gdzie posługę duszpasterską łączył ze studiami na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, które zakończył uzyskaniem tytułu licencjata teologii moralnej. Przez kolejna dwa czterolecia pracował w Gdyni (2004-2006) oraz w Elblągu (2006-2008).
W 2008 r. o. Januszowi został powierzony urząd asystenta ds. Rycerstwa Niepokalanej. Pełnił go przez dwie kadencje, tj. do roku 2016, przebywając w ówczesnym Centrum Formacji Rycerstwa Niepokalanej Polski Północnej przy klasztorze Franciszkanów w Ostródzie.
W roku 2016 został przeniesiony do Olsztyna, a w 2020 r. do rodzinnego Darłowa, gdzie przebywał aż do swojej śmierci, która nastąpiła 2 października 2020 r.
