Poświęcenie organów w wileńskim kościele

26 czerwca 2022 r. we franciszkańskim kościele wileńskim miało miejsce poświęcenie nowo odtworzonych organów, którego dokonał Minister prowincjalny Prowincji Gdańskiej, o. Wojciech Kulig. Uczestnicy uroczystości wzięli również udział w okolicznościowej Mszy Świętej oraz wysłuchali koncertu inauguracyjnego. Wśród przybyłych gości obecny był Wikariusz generalny Zakonu, o. Jan Maciejowski z Rzymu.

Homilię w czasie Eucharystii wygłosił o. Wojciech Kulig. Na wstępie podziękował tym, którzy najpierw uwierzyli, że dzieło odbudowy organów może się udać, a potem konsekwentnie doprowadzili je do końca.  – Tych osób jest sporo – zauważył. – Bo są to i projektanci organów, i budowniczy, i konserwatorzy, i osoby nadzorujące pracę i znawcy sztuki organowej i indywidualni dobroczyńcy i przede wszystkim Polska Fundacja Narodowa, bez której pomocy nic byśmy nie uczynili, a która sfinansowała ten piękny projekt.

– [Wszyscy oni] zatroszczyli się o to, aby wierny lud, zawsze wtedy, kiedy będzie uczestniczył tutaj w liturgii, nie zapomniał o tym, że źródłem każdego piękna jest Bóg, że piękno też może być i jest znakiem wiary – kontynuował o. Wojciech. – [Bo] piękno liturgii buduje pomost między Bogiem i człowiekiem. Piękno liturgii rodzi się ze słuchania Boga. Piękno liturgii i jej przeżywanie, jest jak wędrujący Chrystus, który odwiedza domy, przenika do głębi nasze ludzkie sprawy, przynosi światło i nadzieję.

W dalszej części homilii o. Wojciech zatrzymał się przy fragmencie drugiego czytania mszalnego: „A jeśli u was jeden drugiego kąsa i pożera baczcie, byście się wzajemnie nie zjedli” (Gal 5,15). – Moi drodzy, to „kąsanie i pożeranie” to nic innego jak dysharmonia w naszych ludzkich relacjach, której nie możemy hołdować – powiedział kaznodzieja. – Ta dysharmonia w naszych ludzkich relacjach nie tylko burzy naszą miłość braterską, ale i niszczy jedność Kościoła, którą winniśmy przecież budować. Dokładnie tak jak dysharmonia w muzyce zdaje się burzyć piękno i porządek, tak brak miłości braterskiej i „kąsanie” siebie nawzajem nie jest miłe Bogu, nie jest uwielbianiem Boga, który jest podstawą harmonii i jedności w życiu Kościoła.

Na zakończenie homilii o. Wojciech przywołał myśl, jaką na temat piękna pozostawił Cyprian Kamil Norwid, według którego, „piękna trzeba zawsze szukać, a doświadczenie piękna jest spotkaniem kochających i szukających się osób”.

* * *

Nowe organy w wileńskim kościele zostały zbudowane w taki sposób, aby jak najbardziej przypominały swój pierwowzór z XVIII w. Aby osiągnąć ten cel podczas prac nie tylko wzorowano się na ówczesnym prospekcie, ale również zachowywano zasady, należące do tradycji budowy organów barokowych.