Śluby wieczyste 2022

W uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP, 8 grudnia 2022 r., pięciu braci z Franciszkańskiego Seminarium Duchownego w Łodzi-Łagiewnikach złożyło wieczyste śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, tym samym stając się pełnoprawnymi członkami Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych. Wśród neoprofesów – jak wspomniani bracia będą określani przez najbliższy rok – był br. Wojciech Szutowicz z Prowincji św. Maksymiliana M. Kolbego Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych w Polsce (Franciszkanów).

Obrzęd profesji miał miejsce podczas uroczystej Eucharystii, która została odprawiona w Sanktuarium św. Antoniego w Łodzi-Łagiewnikach. Liturgii przewodniczył Minister prowincjalny Prowincji Warszawskiej, o. Grzegorz Bartosik, natomiast homilię wygłosił Minister prowincjalny Prowincji Gdańskiej, o. Wojciech Kulig. Wśród uczestników uroczystości obecny był również zarząd Seminarium z o. Rektorem Piotrem Żurkiewiczem na czele, klerycy, bracia z klasztorów obydwu Prowincji oraz księża z rodzinnych parafii neoprofesów i ich najbliższa rodzina i przyjaciele.

W wygłoszonej homilii o. Wojciech skupił się na tym, jak profesja zakonna wiąże się ze wspominaną 8 grudnia tajemnicą poczęcia Maryi bez grzechu pierworodnego. Odwołując się do tekstów liturgicznych, zwrócił uwagę, że posłuszeństwo Maryi stało się odwróceniem nieposłuszeństwa Adama i Ewy. – Kiedy Adam uświadomił sobie, jak bardzo zawiódł zaufanie Boga – swojego Stworzyciela – mówił o. Prowincjał, komentując pierwsze czytanie – jak bardzo oddalił się od Tego, Który dał mu wszystko, jak wiele utracił przez swoją pychę i nieposłuszeństwo, ukrył się, poczuł się nagi i bezbronny wobec grzechu i zła, które ukazało mu się z całą siłą. I to jest dramat, moi drodzy, Adama, ale nie tylko Adama, lecz całej ludzkości: uciekamy od Boga i kryjemy się przed Nim, bo boimy się, że Bóg może nam coś zabrać, że ograniczy naszą wolność, że zabierze nam to, co nam przecież dał. Nie ufamy Mu, nie wierzymy, nie szukamy Go, ale uciekamy i ukrywamy się.

Przechodząc do Ewangelii, o. Wojciech zwrócił uwagę, że jest tam mowa o sytuacji stanowiącej przeciwieństwo grzechu pierwszych rodziców. – Maryja odpowiada pokornym i pełnym zaufania głosem: „oto ja służebnica Pańska” – powiedział o. Prowincjał. – Ona, całkowicie Bogu posłuszna i pokorna, rozpoczyna drogę powrotną do utraconego przez Ewę i Adama raju. Ona, bez grzechu, niepokalanie poczęta, staje się początkiem nowego stworzenia. W reakcji Maryi na słowo Boga przyniesione przez Gabriela dostrzec można to, czego zabrakło Adamowi i Ewie: nie tylko pokorę, ale i zaufanie, całkowite zawierzenie Bogu. (…) Kiedy Adam i Ewa odpowiadają Bogu „Nie, nie ufam Ci”, tracą życie, tracą przyjaźń i obcowanie z Bogiem, tracą raj – szczęście… A Maryja odpowiadając: „Tak, niech mi się stanie według słowa Twego”, odzyskuje to, co tamci utracili i staje się nową Ewą, nową Matką ludzkości, od której rozpoczyna się nowe stworzenie.

W ostatniej części swojej homilii o. Prowincjał zwrócił się bezpośrednio do braci, którzy mieli złożyć śluby. – Podobnie jak Maryja, tak i Wy, drodzy Bracia, poszliście za głosem Boga – powiedział: – przyjęliście Boże zaproszenie, odpowiedzieliście na nie słowem „TAK”, nie znając swojej przyszłości. Podjęliście pewne ryzyko, ale to Boże ryzyko, które tak jak przyniosło błogosławiony owoc w przypadku Maryi, tak i w Waszym życiu taki owoc przyniesie.

Po homilii odbył się wyczekiwany obrzęd profesji. Zgodnie z obowiązującym prawodawstwem każdy z braci złożył śluby na ręce ordynariusza swojej Prowincji. Po właściwym obrzędzie neoprofesi złożyli podpisy w złożonej na ołtarzu księdze, a następnie tradycyjnie zostali powitani gestem radosnego objęcia przez wszystkich obecnych na uroczystości braci po ślubach wieczystych.

Na zakończenie Eucharystii neoprofesi podziękowali, którzy wspierali ich na dotychczasowej drodze powołania, a zwłaszcza swoim formatorom, wyższym przełożonym i rodzinom.

Zdjęcia: br. Marek Świstek OFMConv.